Türk  oyun  yazarı  ve  çevirmen  Erdem  Avşar,  Koyu  Pembe  adlı  oyununda  can  sıkıcı  bir  konuyu

gündeme  getirmektedir.  Asla  şiddet  uygulamamakta  kararlı  olan  ve  silahların  kuvvetini  kesinlikle

reddeden  oyunun  ana  karakteriMehmet  kendi  kendine  “Başka  birini  dövmeden  dayak  yemekten  nasıl

kaçınabilirim?”  diye  sormaktadır.  Zorbalığa  karşı  şiddet  kullanırsanız,  “çocuklar  daha  fazla  zorbalık

yapar...  ve  bu  tıpkı  ordularda  olduğu  gibi  asla  bitmez.

Peki,  bir  çocuk  tüm  bunları  nasıl  durdurabilir?  Mehmet  “Onlarla  konuşur”  diye  yanıtlar,  “Müzakere

Müdahale  edebileceğimiz,  güvenli  ve  işbirlikçi  bir  ortam  yaratacağımız  bir  demokrasi  ve  diyalog

kültürü  geliştirebileceğimiz  ve  bir  çatışma  çıkması  durumunda,  onunla  yüzleşip  barışçıl  bir  şekilde

çözebileceğimiz  bir  akran  arabuluculuk  programı  aracılığıyladır.  Genç  bir  akran,  akran  sorunlarını

daha  iyi  anlayacaktır.  Çünkü  gençlerle  nasıl  iletişim  kuracağını  bilir,  ilişki  dinamiklerini  anlar  ve

doğru  şekilde  hareket  eder.  Ona  doğru  beceriler  verilirse,  doğru  araçlara  sahip  olursa,  bir  güçlendirme

yaklaşımı  kullanılırsa,  bir  akran  arabulucusu,  bir  zorbalık  vakası  veya  bir  genç  anlaşmazlığı  ile

uğraşırken  ilgili  ve  olumlu  eğitici  etkileriyle  bir  öğretmenden  daha  etkili  olacaktır.  “

“Başka  birini  dövmeden  dayak  yemekten  nasıl  kaçınabilirim?”  Bir  çözüm  var  ama  onun  tepeden

inme  şekilde  cennetten  gelmesini  bekleyemeyiz.  Bu  çözümü  aktif  katılım  yoluyla  bulmalıyız.  İşte  bu

Kılavuzun  asıl  amacı  onu  bulmak  için  gereken  yardımı  sağlamaktır.